Vandaag heb ik mijn vernieuwde stamcellen teruggekregen!

Dat was wel een mooi moment en heel bijzondere ook.

Dat dat zakje stamcellen hopelijk mijn ms voor jaren op pauze zet en hopelijk veel verbetering oplevert.

Daar kan ik nu alleen maar van dromen.

Maar je merkt ook heel erg dat de chemo er toch wel erg ingehakt heeft.

Wat een aanslag op je lijf, tenminste bij mij.

Misselijk, zweten en je gewoon ziek voelen.

Nu is de tijd gekomen om mijn lijf weer rust te geven.

Ik ben erg blij dat de picc line eruit is en ik hopelijk vannacht weer kan slapen!

Want door die picc line kon ik maar op 1 zijde liggen.

Vanmorgen tijdens haren wassen begon ik al wat haren te verliezen en tijdens het borstelen wat plukken.

Hier heb ik al die tijd al tegenop gekeken.

Ik slaap er nog rustig een nacht over, en ik kijk wel hoe ik er morgen naar kijk.

De opmerkingen van “het is maar haar” helpen niet, want zo is het voor mij niet.

Het is niet het belangrijkste, en het komt weer terug. Maar het is wel een belangrijk ding voor mij.